موضوع عقد یک چیز کلی(فی الذمه)است.یک دین و یک فی الذمه است.

اگر کسی بیاید نسبت به یک عینی ضمانت کند یعنی تعهد کند به تسلیمش .این ضمان اصطلاحی(عقد ضمان یا ضمانت از دین) نیست.

آن کسی که از عین می آید ضمانت می کند.به آن می گویند تعهد به فعل ثالث .

در عقد معلق دین ثابت بر ذمه نیست.دین هنوز محقق نیست.

تعهد و عقد وجود دارد ولی هنوز دین به وجود نیامده.

حالا اگر ما آمدیم از این دین ناشی از عقد معلق ضمانت کردیم.

آیا ضمانت ما درست است؟بله،چرا؟چون سببش وجود دارد.

سببش چیست؟عقد معلق.

یک بیع معلقی است.سببش همان عقد معلق است.

درست است هنوز دین محقق نشده.

در عقد معلق تهاتر رخ نمی دهد چون دین محقق نیست.

درست است دین محقق نیست ایجاد نشده ولی سببش وجود دارد. سببش همان عقد است.

اگر کسی از نفقه آینده زوجه بیاید ضمانت کند این درست است؟بله درست است. هنوز که نیامده.

هنوز که ایجاد نشده فردا...پس فردا...

سببش وجود دارد.سببش عقد نکاح است.

ضمانت از نفقه آتیه زوجه صحیح است.

ضمانت از نفقه آینده اقارب چطور؟درست نیست.

خویشانودی سبب محسوب می شود؟خیر،

در نفقه اقارب سبب چهار تا عنصر هست:

1-خویشاوندی

2-من منفق که می خواهم انفاق کنم و نفقه بدهم متمکن باشم.

3-کسی که قرارهست به وی نفقه داده شود ندار و معسر باشد.

4-درآینده هم باید چنین اتفاقاتی بیفتد.

در حال حاضر همه این ها که همه با هم نیست.

در واقع نفقه آینده اقارب یک پازل است وقتی کامل شد باید ... ثابت در ذمه می شود.

خود خویشاوندی به تنهایی تنها سبب محسوب نمی شود.

یک نفر در موسسه ای استخدام می شود مثلا به عنوان منشی.یکی دیگر می آید ضامن ایشان می شود.اگر فردا روزی ایشان در اجرای تعهداتش کوتاهی کرداشتبه و قصو و تقصیراتی داشت.شما ضامن هستی که پرداخت کنی.این ضمانت درست است یا نه؟

بله درست است. 

ایشان هنوز تخلف نکرده هنوز دینی ایجاد نشده ولی قرارداد کارش سببش هست دیگر.

ایشان دارد این جا کار می کند.

ضمن این که احتمال این که ایشان این کاری کند می رود.

تخلف امکان پذیر هست.

قابلیت وجود دارد.

پس این ضمانت ما درست است.