ویژگیهای شخصیتی ازجمله مهمترین عوامل تأثیرگذار در بروز رفتار مجرمانه میباشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر ویژگیهای شخصیتی (سیستمهای مغزی/ رفتاری) بر ارتکاب جرم سرقت میباشد.
روش انجام پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری در پژوهش حاضر شامل کلیه محکومان به سرقت میباشد. که در سال 1398 در زندانهای استان لرستان به سر میبرند. از بین جامعه آماری مورد نظر، به دلیل اینکه اطلاعات جامعی در مورد تعداد محکومان به سرقت در دسترس نیست، برای انتخاب حجم نمونه، از نرمافزار G.power استفاده شده و گروه نمونهای به اندازه حداقل 200 نفر با استفاده از روش نمونهگیری دسترس (به دلیل اینکه دسترسی به گروه نمونه هدف در محیطهای خاص زندان و دادگستری و ... امکانپذیر است و دسترسی در این محلها به این قبیل افراد برای معرف بودن میباشد) انتخاب میشود.
نتایج بهدستآمده نشان داد که فرضیه موردنظر تأیید میشود یعنی بهطورکلی ویژگیهای شخصیتی در میزان ارتکاب به سرقت آنان تأثیرگذار است. نتایج بهدستآمده نشان داد که سیستم بازداری رفتاری در ارتکاب به سرقت تأثیر دارد یعنی افرادی که سیستم بازداری رفتاری فعالتری دارند با احتمال بیشتری مرتکب سرقت میشوند.