راهبرد بهبود استاندارد کیفیت آب شرب در کشورهای درحال توسعه

اهمیت سلامت و پاک بودن آب شرب به عنوان مهم‌ترین عامل اثرگذار بر سلامت انسان شناخته شده است. اصلی‌ترین مرجع تعیین‌کننده سلامت آب شرب در هر کشوری "استاندارد کیفیت آب شرب" است. با توجه به این مطلب که هر کشور دارای امکانات و منابع اقتصادی، تکنولوژیکی و از همه مهم‌تر خصوصیات منابع آب مخصوص به خود است، لزوم تهیه و تدوین استاندارد کیفیت آب شرب به صورت مجزا برای هر کشور امری ضروری به حساب می‌آید. مقاله حاضر دربردارنده راهکارهایی در جهت تدوین استاندارد کیفیت آب شرب در کشورهای در حال توسعه است. در این پژوهش راهبردهای مهم در طرح قواعد و پیشنهادات مهم در راستای تدوین یک استاندارد در کشورهای درحال‌توسعه و راهکارهای تدوین جداول پارامترها و غلظت‌ها، و همچنین نمونه‌گیری و نظارت بر نحوه اعمال استانداردها گنجانده شده است. در تحلیل حاضر پیشنهاد شده است محدوده غلظت آلاینده‌های مختلف آب شرب براساس مدیریت ریسک و مهندسی ارزش بر پایه استانداردهای جهانی به‌گونه‌ای تهیه شود که امنیت سلامتی مصرف‌کنندگان حفظ شود و امکان اجرایی شدن آن بر اساس تعداد و نوع عملکرد تصفیه‌خانه‌های آب موجود در کشور وجود داشته باشد. همچنین در پایان نیز تحلیلی مقایسه‌ای بر استاندارد آب شرب در ایران به عنوان کشوری درحال توسعه و مقایسه آن با استانداردهای ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی و آژانس حفاظت از محیط‌زیست سایر کشورها صورت گرفته است.